Laat ik even eerlijk zijn.. Ik weet dat ik me vrijwel altijd veel te druk maak over veel te veel dingen, maar dit keer bleek het toch echt terecht.. Waar ik me onder andere druk over maakte:
Dat mijn vlucht geannuleerd werd... Gebeurd
Dat ze het me moeilijk zouden maken bij security en ik lang verhoord zou worden.. Gebeurd
Dat mijn koffer niet aan zou komen... Gebeurd
Dat ik achter een schreeuwende baby zou zitten in het vliegtuig terwijl ik alleen maar wilde slapen.. Gebeurd
Dat mijn vlucht vertraagd zou zijn en ik te laat in het hostel aan zou komen... Gebeurd
Dat er geen bed voor me zou zijn als ik aankwam... Gebeurd
Ff een paar dingetjes haha. Het was echt een lange vermoeiende reis die niet ging zoals ik gehoopt had. Maar toen ik uiteindelijk in bed lag na 33 uur op te zijn, was ik tevreden. Gelukkig is mijn koffer inmiddels ook aangekomen. Ik wilde nog extra kleren enzo in mijn handbagage doen voor als mijn koffer kwijt zou raken, maar Thijs zei tegen me: "Dat gebeurt toch niet! Moet je niet doen!" Drie keer raden naar wie ik niet meer ga luisteren... ;-)
Ik heb nu nog erg veel last van de jetlag, wat ik echt niet verwacht had. Maar ik ben echt heel moe de hele tijd en heb honger op rare tijden. Heb ook helemaal geen zin om dingen te doen. Ik heb dan ook nog niet heel veel gezien. Gisteren heb ik met een Australier een beetje rondgelopen door Waikiki en, uiteraard, een biertje gedronken. Het is hier zo ontzettend toeristisch! Werkelijk alles is gericht op toeristen! Het heeft wat weg van de toeristische badplaatsen in Spanje, alleen is het hier veel mooier en ook veel Amerikaanser uiteraard.
Het hostel waar ik zit is heel prima. Alleen maar gezellige mensen. Gisteren heeft de eigenaar voor ons gekookt. Erg gezellig! De eigenaar is heel vriendelijk. Hij heeft me aangeboden om twee dagen in het hostel te werken in ruil voor een kamer. Op het moment is het namelijk heel druk in Honolulu doordat veel mensen van het vasteland van de VS hierheen komen omdat het hier mooi weer is. Daardoor zijn de kamers veel te duur. Halverwege maart is het volgens hem uitgestorven hier en kan ik makkelijker een betaalbare kamer vinden. Tot die tijd kan ik dus waarschijnlijk in het hostel blijven. Heel fijn! We hebben het nog niet echt goed afgesproken, dus hopelijk gaat het allemaal goedkomen. De eigenaar, Charles, vroeg ook naar mijn onderzoek en vertelde me dat ik eens met zijn vrouw moet praten. Zij werkt op de universiteit en kan me waarschijnlijk helpen aan contacten. Ze kent veel hula danseressen. Nou, dat is nog eens goed nieuws! Hopelijk heb ik mijn portie ongeluk gehad tijdens de reis!
